Agendas

Le premier mai est depuis 1886 une journée de référence internationale pour les combats des travailleuses et travailleurs, avec ou sans emploi, avec ou sans papiers,… La pandémie bouscule nos pratiques militantes, mais les raisons de notre colère sont plus valables que jamais : nous appelons à être présent.e.s dans l’espace public ce premier mai 2021 pour le rappeler, de façon unitaire et combative.

intal soutient cet appel, et signe présent à 10h30 Place Brouckère. Voici l’event FB.

👉Chômage et précarité en hausse, avarice capitaliste

Un an après le début de la pandémie, la précarité a augmenté avec la mise en chômage temporaire à une échelle de masse, avec des indemnités insuffisantes pour s’en sortir. Des pans entiers de la classe travailleuse et de la jeunesse se retrouvent sans revenus avec la fermeture de l’Horeca, l’évènementiel et la culture notamment, pendant de très longs mois. Les sans-papiers se retrouvent plus que jamais sans ressources et vulnérables face à la présence policière. Alors que des secteurs entiers s’écroulent, d’autres tournent à plein régime. La pharmaceutique, la logistique et la grande distribution par exemple. Pourtant, le patronat tente de bloquer la hausse hors indexation des salaires à 0,4% pour 2021-2022. « C’est la crise, braves gens », osent-ils ! Pourtant, de l’argent, il y en a : 17 des 20 plus grandes entreprises côtées à la Bourse de Bruxelles ont distribué des dividendes en 2020 pour un total de 5 milliards d’euros ! Le salaire annuel des dirigeants du BEL 20 a augmenté de 50% entre 2014 et 2019. Notre classe, la classe travailleuse, a vu le salaire minimum réel (en prenant en compte la hausse des prix) baisser depuis 1996 !

👉 Une gestion autoritaire de la crise sanitaire qui crée la détresse sociale

Si la nécessité de mesures de prévention et de protection fortes pour enrayer l’épidémie est évidente, l’incohérence gouvernementale est frappante : à l’absence de contraintes et de sanctions pour les entreprises répond la sévérité face à la jeunesse. Couvre-feu, interdictions de rassemblements, cours en ligne pour les adolescent.e.s et les étudiant.e.s… Du côté des travailleur.se.s, la mise en place du télétravail a conduit à des abus patronaux en termes de contrôle et d’incursion dans la vie privée, de temps de travail ou de disponibilité. Depuis un an, la violence d’Etat, sous prétexte des mesures sanitaires, s’aggrave au quotidien. Plusieurs personnes l’ont payée de leur vie, la présence policière visant particulièrement les personnes issues des quartiers populaires, racisées et jeunes. Plutôt que d’assurer un revenu et un logement décents pour tou.te.s, l’Etat a choisi de s’attaquer aux plus précarisé.e.s d’entre nous. L’isolement social s’aggrave, il ne nous reste qu’à produire et à consommer. Et il est difficile pour une caissière de supermarché qui voit 800 client.e.s sur une même journée de travail d’accepter une « bulle sociale de 1 personne ». Résultat de cette gestion libérale et autoritaire : une délégitimation grandissante de la politique sanitaire dans son ensemble et un terreau fertile pour des récits individualistes (« moi, je veux profiter, les fragiles n’ont qu’à s’isoler»), de déni (« le virus n’existe pas » ou « n’est rien d’autre qu’une grippe »), voire complotistes (« le plan d’un nouvel ordre mondial », etc.).

👉 Les femmes et les soins en première ligne

La crise a mis les femmes en première ligne : travailleuses des métiers essentiels (santé, enseignement, grande distribution), elles sont aussi les premières à faire les frais de la crise. Bas salaires, chômage, risque sanitaire. Avec le confinement, elles sont d’autant plus touchées par les violences conjugales. Ce sont elles aussi qui ont dû effectuer la majeure partie du travail du soin et jongler entre tâches ménagères et travail salarié. La crise met en avant la situation terriblement inégale des femmes dans nos sociétés.

👉 Le capitalisme nuit gravement à la santé

Des secteurs non-essentiels ne sont jamais fermés, l’économie doit tourner à tout prix, tant pis pour les nombreux foyers de contamination. Au plus fort de la première vague, les travailleur.se.s travaillaient sans masques, en pénurie de gel hydroalcoolique. Aujourd’hui encore dans de trop nombreux secteurs et de trop nombreuses entreprises, le patronat rechigne impunément à assurer les conditions matérielles de respect des mesures pour les travailleur.se.s. Les enseignant.e.s et élèves n’ont jamais reçu les moyens suffisants pour un travail sûr en présentiel ni pour s’adapter au distanciel ! La production et la distribution de vaccins sont une autre facette de la gabegie capitaliste : concurrence entre groupes pharmaceutiques, dans la recherche, le brevetage des produits et des processus, production industrielle en-deçà des capacités, distribution totalement inégale des vaccins à l’échelle mondiale, laissant les pays du Sud global sur le carreau… Le secteur reste guidé par le profit, même quand les mort.e.s se comptent par millions. Les besoins sociaux nécessitent de lever les brevets sur les vaccins – dont la recherche est très largement financée par de l’argent public – et de mettre tout en œuvre, y compris le contrôle public du secteur, pour les produire et les distribuer massivement à travers le monde. Nos gouvernements et les dirigeants de l’Union européenne préfèrent s’en remettre au chaos du marché.

👉 Les mouvements sociaux résistent

Les mouvements sociaux ont continué, malgré des conditions très difficiles et des restrictions inouïes sur les libertés démocratiques (de se réunir, s’organiser, s’exprimer, se rassembler dans l’espace public), sans compter l’épidémie elle-même qui a déjà coûté la vie à de nombreuses travailleur.se.s et précaires. Les sans-papiers ont été les premiers à tirer la sonnette d’alarme, dès le début de la première vague, pour des raisons de survie immédiate. Récemment, de nouveaux collectifs et de nouvelles occupations ont démarré, pour la régularisation ainsi que pour le droit au logement. Le mouvement féministe a continué à mobiliser autour du 8 mars et tout au long de l’année écoulée, contre les violences sexistes, en particulier les violences conjugales, mais aussi pour le droit à l’IVG. Le mouvement contre les violences policières et contre le racisme structurel a manifesté malgré les intimidations et la répression. Le mouvement syndical et ouvrier est reparti en action et en grève pour refuser l’avarice patronale et réclamer de véritables hausses de salaires pour tou.te.s, ainsi que le droit de retrait (STIB). Les travailleur.se.s des arts et de la culture occupent Théâtre national et à la Monnaie. Les syndicats de la santé et la Santé en lutte ont continué leur travail de longue haleine face à l’incurie gouvernementale. La jeunesse étudiante a également commencé à se rassembler pour offrir une perspective concrète et solidaire face à la détresse de milliers de jeunes.

🔥 Nous appelons donc les travailleur.se.s, leurs organisations syndicales et les mouvements sociaux à faire front et à être en lutte dans l’espace public en ce Premier mai 2021.

⚠ Retrouvons-nous à 10h30, dans le respect des mesures sanitaires, à la place De Brouckère, lieu symbolique d’une ville dévouée au commerce, à deux pas des occupations de la Monnaie, du Théâtre national et du Béguinage ‼

➡ Face au chômage massif, réduction collective du temps de travail sans perte de salaire et avec embauches compensatoires
➡ Stop à la précarisation des jeunes et à la chasse aux chômeur.se.s !
➡ Pour un enseignement public, gratuit, critique et accessible à toutes et tous !
➡ De l’argent il y en a, augmentation des salaires ! Pour un salaire minimum de 14€ par heure !
➡ Des pensions légales dignes pour tous : une pension de 1500€ net minimum !
➡ Stop au sexisme : des moyens pour la lutte contre les violences faites aux femmes !
➡ Stop au racisme, aux discriminations à l’embauche, au logement et dans le système scolaire !
➡ Avec ou sans papiers, nous sommes tous des travailleurs/travailleuses : régularisation de tou.te.s les travailleuses/ travailleurs sans papiers !
➡ Défense des Services publics, le patrimoine de ceux qui n’en ont pas : refinancement et renationalisation !
➡ Si l’environnement était une banque, il serait déjà sauvé ! Investissements massifs pour une véritable transition écologique !
➡ Stop à la criminalisation des mouvements sociaux !
➡ Pour des soins de qualité accessibles à toutes et tous. Levée des brevets sur les vaccins et sur la production pharmaceutique dans son ensemble !
➡ Des moyens pour une culture accessible, en toute sécurité, à toutes et tous !

intal Vormingsdag 28 maart : Weg van het scherm!

Internationale solidariteit in tijden van Corona

De pandemie heeft de wereld grondig door elkaar geschud.

Hoe wordt er in Palestina omgegaan met het coronavirus? Hoe wordt deze crisis op sommige plaatsen gebruikt om sociale bewegingen de mond te snoeren? Wat is de rol van big pharma? Hoe zit het in andere landen? Wat kunnen wij leren van de aanpak in Kerala in India? Hoe komt het dat politiegeweld is toegenomen? Hoe blijven sociale bewegingen wereldwijd en hier opkomen voor hun rechten?

Hoe de wereld er na corona zal uitzien, dat hangt ook van ons af.

Doe mee op zondag 28 maart voor uitwisseling en ontmoeting.

We voorzien een online programma in de voormiddag, in de namiddag trekken we erop uit.

Het programma:

9u: Interactieve kennismaking

9u30-11u: Sessie 1. Keuze uit verschillende sessies (details onderaan):

• Sociale bewegingen onder druk – met Julien Dohet (in het Frans)
• Jongeren en strijd – met Seyra Rico en Renee Louise Co uit de Filipijnen en Lola Laenen van COMAC (in het Engels)
• Iedereen verdient bescherming tegen Covid-19, de rol van Big pharma – met Julie Steendam (in het Nederlands)
• Politiegeweld in tijden van COVID met Saïd Bouamama (in het Frans)

11u30-13u: Sessie 2. Keuze uit verschillende sessies:

• Palmolie maakt vlekken, monoculturen in Colombia – met Rafael Jaimes Figueroa (in het Spaans, met vertaling naar het Frans en het Nederlands)
• De aanpak van de COVID crisis elders – met Antony Kollannur van de Peoples Health Movement India (in het Nederlands en Engels)
• De sociale beweging in Palestina tijdens COVID – met Palestijnse activisten (in het Engels)
• Sancties als oorlogswapen, ook tijdens COVID – met Isabelle Van Brabant (in het Nederlands)

14u30: Buitenactiviteit in Antwerpen, Brussel, Gent, Leuven, Verviers.

Inschrijven kan via deze link.

Bekijk hieronder het programma in detail:

Sessies om 9u30:

Sociale bewegingen onder druk

Gedurende de hele pandemie is het moeilijk geweest om mobilisaties te organiseren tegen de veelvuldige aanvallen op onze sociale rechten en de sociale verworvenheden. We zagen in november 2020 dat in totaal 17 vakbondsleden werden veroordeeld, waaronder de huidige voorzitter van het ABVV, wegens het leiden van een sociale actie. Allen werden ze veroordeeld wegens deelname aan een wegversperring op een nationale stakingsdag in 2015. Deze rechterlijke beslissing is een zeer ernstige schending van het stakingsrecht en een bedreiging voor alle sociale bewegingen die deelnemen aan een mobilisatie in de openbare ruimte. Hoe kunnen we onze rechten verdedigen en sociale strijd voeren in deze bijzondere context?  Wij hebben Julien Dohet uitgenodigd, politiek secretaris van de SETCa-FGTB in Luik. Hij is auteur van boeken en artikels over de geschiedenis van de sociale strijd en over de ideologie van extreem-rechts. Deze sessie zal doorgaan in het Frans.

Jongeren en strijd onder Covid

Voor jongeren en studenten in veel landen heeft de Covid-epidemie de aandacht gevestigd op het schrijnende gebrek aan overheidsfinanciering en -steun voor onderwijs, en op de voortdurende bedreigingen van de academische vrijheid.
In deze sessie gaan we in op de strijd en de overwinningen van jongeren in de Filipijnen en België tijdens de pandemie en de rol van sociale bewegingen voor het versterken van hun stem.

Seyra Rico, activiste en lid van Anakbayan Europe, en Renee Louise Co, rechtenstudente en studentenvertegenwoordiger van University of the Philippines, zullen vertellen over de huidige situatie in de Filipijnen en hun ervaringen als studenten en jonge activisten, en Lola Laenen, voorzitter van COMAC Antwerpen, zal vertellen over de benarde situatie en de acties die Belgische studenten hebben ondernomen om hun recht op onderwijs te behouden. Deze sessie zal doorgaan in het Engels.

Iedereen verdient bescherming tegen Covid-19

COVID-19 verspreidt zich razendsnel. Oplossingen moeten nog sneller reizen. Niemand is veilig totdat iedereen toegang heeft tot veilige en doeltreffende behandelingen en vaccins. Westerse landen kopen vaccinvoorraden op en betalen hoge sommen geld per dosis. Lage inkomenslanden staan achteraan in de rij. 9 op de 10 inwoners zullen dit jaar niet gevaccineerd worden. Behandelingen tegen het coronavirus zouden een wereldwijd publiek goed moeten zijn, vrij toegankelijk voor iedereen. We nodigen Julie Steendam uit, coördinator van het burgerinitiatief Right to Cure. Deze sessie zal doorgaan in het Nederlands.

Politieoptreden in tijden van COVID: niet allemaal gelijk tegenover de pandemie

Na vele decennia van ontkenning brak het dekoloniale vraagstuk los met Black Lives Matter, en dat in volle pandemie. Bijna 15.000 mensen verzamelden zich 9 juni 2020 voor het Justitiepaleis in Brussel, 2.000 in Luik, 1.200 in Antwerpen onder de kreet “Black Lives Matter”. Het was een eerbetoon en een eis voor gerechtigheid voor George Floyd. De manifestanten vroegen het einde van de moorden en het politiegeweld in de VS en hier. “Het geweld en het structurele racisme van het sociale systeem komen tot uiting in het politiegeweld tegen jongeren uit volksbuurten en van Noord-Afrikaanse en sub-Saharaanse afkomst. Racistische discriminatie is geen uitzondering maar gebeurt massaal en systematisch, en heeft een bijzonder destructief effect op degenen die er het slachtoffer van zijn.”

De Franse socioloog en activist Saïd Bouamama zal ingaan op de omvang van het verschijnsel, de historische achtergrond, de sociale en economische functie en ten slotte over de gevolgen van structureel racisme voor de slachtoffers en voor onze samenleving als geheel. Daarna geven we het woord geven aan solidariteitscomités die actief zijn rond politiegeweld. Deze sessie zal doorgaan in het Frans.

Sessies om 11u30:

Palmolie maakt vlekken in Colombia

Wetenschappers zijn het erover eens dat de vernietiging van ons milieu mee aan de oorzaak ligt van pandemieën zoals wij die op dit ogenblik meemaken. De intensieve exploitatie van palmolie is een pervers voorbeeld van de uitbuiting van natuur en mens. Wie profiteert van deze monocultuur? Wat zijn de gevolgen voor het milieu, de mensenrechten en de arbeidsomstandigheden van de werknemers in de sector? Wij nodigen Rafael Fabian Jaimes Figueroa uit, een mensenrechtenadvocaat uit de Catatumbo-regio, aan de grens van Colombia met Venezuela. Rafael is een activist, die opkomt voor de rechten van gemeenschappen in de regio. Deze sessie zal doorgaan in het Spaans. Vertaling naar het Frans en het Nederlands is gepland.

Hoe heeft de Palestijnse sociale beweging zich georganiseerd voor de computerschermen en daarbuiten?

De crisis van COVID-19 heeft de hele wereld getroffen, ook de Palestijnse gebieden. De Palestijnse sociale beweging organiseerde zich zeer snel om een oplossing te bieden voor de nieuwe behoeften die uit deze crisis voortkwamen. Talrijke vrijwillige hulpacties werden op touw gezet, snel georganiseerd in noodcomités in gemeenschappen in Palestijnse steden en dorpen.  Deze uit de noodsituatie geboren solidariteit ging gepaard met krachtige politieke aanklachten van de sociale beweging over het beheer van de crisis. Bovendien zijn het Israëlische apartheidsregime, het kolonisatieproces en de militaire bezetting alleen maar sterker geworden. De Palestijnse Autoriteit bleef van haar kant haar neoliberale gezondheidsbeleid versterken.

Hoe heeft de Palestijnse sociale beweging zich van achter hun schermen en daarbuiten georganiseerd? Hoe kunnen noodhulp en structurele politieke veranderingen worden gecombineerd? Hoe kan internationale solidariteit versterkt worden? Hoe zit het met de huidige situatie omtrent COVID-19 en het vaccinatiebeleid? Zoveel vragen die we samen met Palestijnse gasten zullen beantwoorden. Deze sessie zal doorgaan in het Engels.

De aanpak van COVID-19 in de wereld – case India

Het coronavirus heeft zich in een mum van tijd over heel de wereld verspreid. We hebben te maken met een mondiale crisis die ieder land raakt. Maar toch zien we grote verschillen in hoe overheden de crisis aanpakken. Sommige landen leggen een sterk parcours af, anderen slepen zich van de ene lockdown naar de andere. Waar komen die verschillen vandaan? Wat kunnen we leren uit andere landen? Welke lessen trekken we daarin voor de toekomst? Jasper Thys, intaller en beleidsmedewerker bij de ngo Viva Salud gaat samen met ons in gesprek met activisten van de Peoples Health Movement uit India. Deze sessie zal doorgaan in het Nederlands en Engels.

Sancties als instrument voor oorlogsvoering

Dat de impact van de Covid-19 pandemie wereldwijd heel ongelijk is, behoeft geen betoog. Sommige landen lopen in hun aanpak van de pandemie tegen extra obstakels, namelijk het sanctieregime van de Verenigde Staten. De Verenigde Staten en hun bondgenoten leggen wereldwijd sancties op aan landen die zich verzetten tegen hun agenda. Ze zijn het instrument bij uitstek van ‘economische oorlogsvoering’. De VS-sancties tegen China, Iran, Venezuela en Cuba zijn wellicht gekend. Maar de VS legt momenteel sancties op aan 39 landen, die samen maar liefst een vierde van de wereldbevolking uitmaken. Ze treffen bijna 2 miljard mensen. Het is een sinistere vaststelling dat de regering van de VS in deze ongeziene tijden blijft vasthouden aan deze maatregelen. Landen afsnijden van broodnodige fondsen voor de bestrijding van een pandemie is een grove schending van de mensenrechten en een regelrechte oorlogsmisdaad. We gaan in gesprek met Isabelle Vanbrabant van solidariteitsbeweging cubanismo.be. Deze sessie zal doorgaan in het Nederlands.