Opiniestuk: Vrede zal niet worden bereikt in een verdeelde wereld.

Door Ludo De Brabander, Paula Polanco, Reiner Braun, Nora Garcia, Kristine Karch, Franziska Kleiner, Isabelle Vanbrabant en Maurizio Coppola

De terugtrekking van de VS- en NAVO-troepen uit Afghanistan betekende het einde van een tijdperk: de wereldwijde oorlog tegen het terrorisme. In 2018 kondigde de regering-Trump aan dat de hoofddoelstelling  van de VS erop gericht moet zijn te voorkomen dat Rusland en China zich zouden consolideren als wereldmachten. Dat idee van multipolariteit – een wereld met verschillende polen die zich in vrede ontwikkelen en samenwerken – moest worden vernietigd om de wereldheerschappij van de VS veilig te stellen.

Evenmin mogen we vergeten dat de aankondiging van de nieuwe VS-strategie gepaard ging met de terugtrekking van de VS uit het Intermediate-Range Nuclear Forces Treaty, een belangrijke overeenkomst van Gorbatsjov en Reagan die het risico van een nucleaire oorlog hielp verminderen. Helaas behoort een nucleaire escalatie vandaag terug tot de mogelijkheden, rijzen de militaire begrotingen in Europa de pan uit tot voorheen onmogelijk geachte hoogtes en is de NAVO nu al overbewapend met militaire uitgaven die in 2021 54 keer hoger liggen dan de totale uitgaven in de wereld.

Als we naar vrede willen streven, moeten wij begrijpen dat de invasie van Rusland in Oekraïne – deze verschrikkelijke oorlog en de wereldwijde gevolgen ervan – past in deze Nieuwe Koude Oorlog die wordt geleid door de Verenigde Staten met de steun van de EU en de NAVO-leden. Een staakt-het-vuren en een hervatting van de onderhandelingen zijn dringend noodzakelijk, maar dat geldt ook voor de stopzetting van dit proces waarbij de wereld opnieuw in  twee blokken wordt gesplitst.

Eind juni zullen de NAVO-landen tijdens de NAVO-Top in Madrid een nieuw strategisch concept goedkeuren. Dit omdat de VS een verdere confrontatie met China en Rusland wilt aangaan. Dit zal de internationale spanningen op onverantwoorde wijze doen escaleren. In plaats daarvan moeten wij een multilateraal kader versterken dat gebaseerd is op gemeenschappelijke en menselijke veiligheid, ontwapening en een snel verbod op kernwapens.

Waarom moet de vredesbeweging de ontbinding van de NAVO eisen?

Sinds haar oprichting in 1949 heeft de NAVO autoritaire, fascistische en koloniale regimes opgenomen in haar militaire alliantie om haar Koude Oorlog te voeren. Na de val van de USSR werd ze niet ontbonden, maar breidde ze zich in vijf opeenvolgende golven uit naar Oost-Europa en sloot ze bilaterale allianties met meer dan 30 landen over de hele wereld.

Vandaag is de militaire alliantie een “Global NATO “: een internationaal netwerk dat gebruik maakt van militaire overeenkomsten, basissen ,  militaire manoeuvres, wapenleveringen en troepeninzet om zijn geopolitieke dominantie te verzekeren. Wij mogen niet vergeten dat militaire interventies onder leiding van de NAVO Joegoslavië, Afghanistan en Libië hebben gedestabiliseerd en verwoest. Het spoor van vernietiging en militarisering van de wereld is onmiskenbaar en te midden van deze mondiale crisis moeten wij een weg van duurzame vrede voor de wereld eisen, en niet een weg van confrontatie en verdeeldheid.

 De Nieuwe Koude Oorlog verhindert ons de uitdagingen aan te pakken waar we als mensheid voor staan

Alle oorlogen zijn verschrikkelijk. In alle oorlogen lijden mensen. Hun gevolgen en vervolg duren generaties lang. De toekomst van landen wordt verwoest, zoals we zien in Oekraïne, Afghanistan, Palestina, Jemen, Libië, Syrië, Irak, of de Sahel. Maar er is een alternatieve agenda, de 2030-agenda van de Verenigde Naties, die bepaalt dat de prioriteiten van de mensheid de strijd tegen ongelijkheid en armoede, de aanpak van de klimaatcrisis of de toegang tot gezondheid en vaccins zijn. Deze mondiale uitdagingen die de dagelijkse veiligheid van mensen bedreigen, kunnen niet worden aangepakt te midden van een oorlog die de wereld in tweeën verdeelt en ons in een nieuwe economische en mondiale crisis stort die de inflatie doet stijgen, onze voedsel- en energiezekerheid in gevaar brengt en de prioriteiten van staten op militaire investeringen richt .

Militaire allianties lossen onze problemen niet op, maar dialoog, demilitarisering en internationale samenwerking wel. Laten we samen mobiliseren tegen de NAVO-top in juni in Madrid.

Terwijl zij de oorlogstop organiseren, organiseren wij de Peace Summit.

Opiniestuk: Vrede zal niet worden bereikt in een verdeelde wereld.
Scroll to top